Chivitfeelgood ชีวิตแสนสุขสร้างได้
มาสร้างชีวิตแสนสุขกันเถอะ
สมัยก่อน ตอนเด็กๆที่ยังไม่มีนมกล่องโรงเรียน เคยกินแบบในแก้วของโรงเรียนกันใช่ไหมคะ
โรงเรียนของฉันก็จะมีคุณภารโรงเข็นรถที่ใส่แก้วบรรจุนมชงมาวางไว้ที่ระเบียง โดยมีผ้าขาวบางคลุมไว้กันแมลง มาเตรียมไว้ก่อนพักเบรคในทุกบ่าย ฉันในตอนประถมต้น เป็นเด็กอ้วนป้อมที่หิวตลอดวัน ก็รอคอยเวลานี้ แม้นมที่เตรียมไว้ให้ไม่ค่อยอร่อย (นมชงอะไรก็ไม่รู้สีตุ่นๆอมชมพูหม่นๆ) แต่อย่างน้อยก็ช่วยแก้หิวได้บ้าง
ฉันเป็นคนกลัวตายมาก ตั้งแต่เด็กแล้ว
มีครั้งหนึ่งตอนป. 1 มีการฉีดวัคซีนป้องกันอหิวาต์ (อ่านแล้วคงรู้ว่ายุคโบราณมากกก) พอฉีดเสร็จก็มานั่งเรียนต่อ ฉันก็เรียนไปเอามือมาลูบต้นแขนที่ฉีดวัคซีนไป (ไม่รู้จะลูบเพื่อ….) มันตึงๆปวดๆนิดๆ ครูคงเห็น เลยพูดหน้าชั้นเรียนแบบรวมๆว่า นักเรียนอย่าเอามือไปจับ หรือไปลูบบริเวณที่ฉีดยานะ เดี๋ยวจะติดเชื้อ ในใจฉันแปลอัตโนมัติทันทีว่า ติดเชื้อ=ตาย ฉันหน้าซีดแล้วก็คิดว่าเอาวะ เราต้องหาเพื่อนตายด้วยกันให้ได้ ฉันจะไม่ยอมตายคนเดียว หรือเป็นอะไรไปคนเดียวเด็ดขาด
อ่านเพิ่มเติม “เป็นอะไรก็เป็นด้วยกัน”
เรื่องนี้ เมื่อนึกย้อนไปยังหวาดเสียว
วันนั้น เป็นวันทำงานแต่ฉันหยุด เอารถไปเข้าศูนย์เพื่อเช็คระยะ ขากลับบ้านก็เรียกแท็กซี่คันหนึ่ง พอฉันเปิดประตูหลังเพื่อบอกปลายทาง คนขับก็ทำหน้าหัวเราะหึหึ แล้วพยักหน้าทำนองว่าโอเคไป ฉันเลยขึ้นรถโดยไม่ได้มองเบาะนั่งก่อน แต่พอปิดประตูรถ ฉันก็รู้สึกว่ากระโปรงนั่งทับอะไรชื้นๆ และก็ได้กลิ่นคาวเลือด ฉันเลยมองไปที่เบาะข้างๆที่ว่าง เห็นรอยเลือดสีแดงคล้ำซึมอยู่บนเบาะสักหลาดตลอดความยาวของเบาะ และความชื้นยังทะลุกระโปรงขึ้นมาโดนขาฉัน
เคยถูกประเมินแบบ 360 องศากันไหมคะ
ฉันเป็นคนหนึ่งที่ไม่เห็นด้วยอย่างยิ่งกับการประเมินที่เรียกว่าประเมินแบบ 360 องศา โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้บริหารที่เลือกเอาวิธีนี้มาประเมิน โดยไม่ได้รู้อะไรจริง ไม่รู้ข้อจำกัดหรือข้อด้อยของการประเมินแบบนี้
อ่านเพิ่มเติม “360 องศา”
ฉันเคยดูภาพดาราคนหนึ่งที่มีวัยใกล้เคียงกับฉัน ที่ฉันชอบเขามากๆ ในนิตยสารผู้หญิงๆเล่มหนึ่ง (พอเอ่ยว่านิตยสาร รู้กันเลยว่าหลายปีมากแล้ววว) แล้วก็พบว่า……
ฉันเอาแต่จ้องหาริ้วรอยของดาราคนนั้น แล้วพอพบฉันแอบดีใจเล็กๆ แต่พอรู้ตัว ฉันแอบตกใจว่าอ้าว เราไม่ได้ดูเขาเพราะเราชื่นชมเขาเหรอเนี่ย ฉันย้อนคิดถึงที่ผ่านมาเวลาที่ฉันดูดาราคนอื่นที่ชอบก็พบความจริงว่า ฉันมองหาตีนกาและริ้วรอยของเขาก่อนสิ่งอื่นโดยฉันไม่รู้ตัวเลย คิดว่าตัวเองมองภาพเขานานเพราะความชื่นชมในความสวยของเขามาตั้งนาน
อ่านเพิ่มเติม “ปฏิกิริยา…น่าสังเกต”
คุณเชื่อในแผนกรรมไหมคะ
ฉันเป็นคนหนึ่งที่ก็เคยคิดๆอยู่ว่าชีวิตเรามันก็เหมือนมีแผนกรรมกันมาโดยเฉพาะอย่างยิ่งเวลาที่ไปดูหมอ(อิอิ) และคิดว่าที่หมอดูบอกฉัน มันยังไม่หมด คือมันมีความซับซ้อนของกรรม ที่ฉันคิดว่ามันขึ้นกับความเก่งของหมอดู และอีกอย่างคือการปิดบังตัวของมันเอง ไม่ให้เรารับรู้ได้ก่อน
อ่านเพิ่มเติม “แผนกรรม”
เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นตอนช่วงฉันเป็นออฟฟิศซินโดรม
มีช่วงหนึ่งฉันเป็นออฟฟิศซินโดรมอย่างหนัก ต้องไปนวดคอ บ่า ไหล่ ทุกวันเสาร์ กับร้านนวดเจ้าประจำ โดยมีหมอนวดคนโปรดคือน้องจั๊ด น้องจั๊ดจะเป็นหมดนวดฝีมือดีใช้ได้ ประกอบกับเป็นคนที่รู้จักพูด ก็เลยเป็นหมดนวดที่มีลูกค้าประจำค่อนข้างเยอะ
อ่านเพิ่มเติม “สติจ้ะ..สติ 555”
ฉันชอบการเดินทางเดี๋ยวนี้ของกรุงเทพมาก มีให้เลือกทั้งบนบก ในน้ำ ลอยฟ้า และใต้ดินมีทั้งแบบซิ่งและแบบเอื่อยๆ แต่ละอย่างก็มีเสน่ห์ที่ต่างกัน
อ่านเพิ่มเติม “เปรียบเทียบกันไม่ได้”
ฉันมักเป็นคนที่ฝึกตัวเอง(ผิดๆ)ให้เกรงใจคนอื่นมากกว่าตัวเองเสมอ แต่..
วันนั้นฉันเดินไปหาอาหาร(เหมือนไปล่าสัตว์มากินเลย555) แถวพระราม 4 แล้วเดินผ่านซอยเล็กๆย่านนั้น ซึ่งปกติไม่เดิน เพราะดูเป็นซอยที่ไม่ค่อยโปร่งเท่าไหร่ แต่วันนั้นอยากกินอะไรไม่รู้ ก็เลยลองเดินผ่านซอยนี้ดูเจอร้านที่ขายอะไรที่ไม่ค่อยได้กินบ้าง เดินผ่านร้านหนึ่งเห็นป้ายเขียนว่าขายข้าวต้มแห้ง ฉันน้ำลายสอทันทีเลยเดินไปหน้าร้าน บอกน้องผู้ชายว่าขอข้าวต้มแห้งถุงหนึ่ง น้องผู้ชายท่าทางจะดูออเดอร์จากหน้าจอมือถืออยู่ เงยหน้าขึ้นแบบเพิ่งออกจากภวังค์ (ใจหลงไปอยู่ในโลกออนไลน์แบบ200%) ทำหน้างงๆ เห็นแล้วฉันก็งง ร้านอาหารก็ต้องสั่งอาหารสิฟระ (แต่จริงๆน้องคงงงจากการที่ไม่คิดว่าจะมีใครเดินมาสั่ง) น้องก็พูดแบบเหม่อๆ ว่า อ่อ อ่อ ครับ ดูทรงแล้วน่าจะเพิ่งจบจากมหา’ลัยแล้วมารับช่วงเป็นรุ่นที่ 3 แน่ (เพราะร้านเก๊าเก่า)
อ่านเพิ่มเติม “เกรงใจคนอื่นมากกว่าตัวเอง”