ความอ่อนโยนช่วยได้

สมัยก่อน ตอนเด็กๆที่ยังไม่มีนมกล่องโรงเรียน เคยกินแบบในแก้วของโรงเรียนกันใช่ไหมคะ

โรงเรียนของฉันก็จะมีคุณภารโรงเข็นรถที่ใส่แก้วบรรจุนมชงมาวางไว้ที่ระเบียง โดยมีผ้าขาวบางคลุมไว้กันแมลง มาเตรียมไว้ก่อนพักเบรคในทุกบ่าย ฉันในตอนประถมต้น เป็นเด็กอ้วนป้อมที่หิวตลอดวัน ก็รอคอยเวลานี้ แม้นมที่เตรียมไว้ให้ไม่ค่อยอร่อย (นมชงอะไรก็ไม่รู้สีตุ่นๆอมชมพูหม่นๆ) แต่อย่างน้อยก็ช่วยแก้หิวได้บ้าง

บ่ายวันนั้นก็เช่นกัน ฉันถลาเข้าไปหยิบแก้วซดโฮก โฮกเดียวครึ่งแก้ว แต่..พอกลืนอึกแรกเข้าไป นมที่เหลือในปากมีอะไรไม่รู้หยาบๆเล็กๆ ฉันเลยคายออกมา ปรากฎว่าเป็นแมลงวันตายแล้วที่จมนมอยู่ ฉันจิตตกมากเพราะกลัวอหิวาต์(เพิ่งเรียนมา)แล้วจะต้องตาย เลยนั่งอึ้งหน้าแหยเกือบร้องไห้อยู่ตรงระเบียงนั้น พอออดดังเตือนเวลาเข้าเรียน เพื่อนที่นั่งคู่กันที่โต๊ะเรียนชื่อเชาวลิต (จริงๆฉันจำนามสกุลได้ด้วย เพราะประทับใจมาก แต่ไม่อยากเขียนลง เดี๋ยวเขารู้ 555) เดินผ่านมากำลังจะเข้าห้องเห็นเข้า เลยหันมาถามว่าเธอเป็นอะไรเหรอ ฉันเลยบอกเชาวลิตไป เขาที่เป็นผู้ชายที่มีความอ่อนโยน ก็ปลอบฉันว่า ไม่เป็นไรหรอก ผมยังเคยกินมดเลย ฉันได้ฟังก็อึ้ง เกิดอารมณ์หลากหลาย คือคิดว่ามันเหมือนกันซะที่ไหน มดไม่ทำให้ตายซะหน่อย แต่แมลงวันทำให้เป็นอหิวาต์ตายเชียวนะ แต่อีกอารมณ์ก็รู้สึกซาบซึ้งกับความอ่อนโยนของเพื่อนที่อุตส่าห์หาคำดีๆมาปลอบให้เราสบายใจ ซึ่งอันนี้มากกว่า ฉันเลยทำหน้าให้ดีขึ้น เชาวลิตก็แนะต่อว่าไปบ้วนปากก็ดีนะ แล้วค่อยเข้าห้องดีมั้ย แล้วคงไม่เป็นไรแล้วล่ะ ฉันก็เลยทำตามที่เขาแนะ

เหตุการณ์นี้แม้จะนานหลายสิบปีแล้ว แต่ยังอยู่ในความทรงจำ เพราะความอ่อนโยนในจิตใจของเพื่อนที่เราสัมผัสได้ว่าพยายามช่วยเหลือ ทำให้รู้สึกดีขึ้นมากๆเลย ซึ่งเป็นบทเรียนที่ดีให้ฉันว่า ถ้าเราตั้งใจช่วยใครแม้วิธีการอาจไม่ค่อยจะโอเค แต่เพื่อนน่าจะสัมผัสได้ ว่าเราเข้าใจเขาและเราตั้งใจช่วยเขาด้วยใจจริงๆ ขอบคุณเชาวลิตมากๆเลยที่มอบบทเรียนในวัยเยาว์ที่ไม่รู้ลืมให้
(กระซิบนิดๆ ฉันจำหน้าเขาได้จนบัดนี้ หน้าเขาจะคล้ายกงยู (จริงๆค่ะ) แต่หล่อน้อยกว่านิดนึง นิสัยก็ดีมากๆเลย คือพูดจาดี อ่อนโยน จริงใจ ปรารถนาดีต่อผู้อื่น แม้ตอนนั้นฉันจะเป็นเด็กหน้าหมวย อ้วนและมีเหงื่อท่วมตลอดเวลา แต่เขาก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีกับฉันมาก)

ปล. พอเขียนเรื่องนี้ ฉันรู้สึกอยากรู้ความเป็นไปของเพื่อนมากเลย เลยแอบไป search google ปรากฎว่าเขาไปเป็นผู้บริหารในบริษัทที่อยู่ในสหรัฐอเมริกานานแล้ว โอ เพื่อนไปไกลลิบเลย ยินดีด้วยนะเชาวลิต