สร้างความรู้สึกเต็มในใจ ด้วยความรู้สึกขอบคุณ

ต่อจากเรื่องที่แล้วนะคะ

หลังๆนี้ได้ยินในเรื่องของ gratitude ความรู้สึกขอบคุณ สำนึกในคุณค่า ซึ่งเดิมฉันก็ไม่ค่อยได้เห็นคำนี้เท่าไหร่ แต่พอรู้จักคำนี้ ฉันว่ามันเป็นคำที่ดีมากจริงๆ เพราะมันช่วยในการเปลี่ยนกรอบความคิดได้

มีวันหนึ่ง ฉันนั่งสวดมนต์อยู่ ฉันรู้สึกว่ามีความรู้สึกกลัวๆ (ฉันเป็นคนมีความกลัวเป็นเจ้าเรือน กลัวสารพัด(รวมทั้งกลัวผีด้วย) เพราะเป็นคนที่ติดอยู่ในคอมฟอร์ทโซนมาก) และมโนภาพในใจของฉันก็เป็นที่ใจหดเล็ก คล้ายลูกโป่งเหี่ยวๆแฟบๆ แต่พอฉันคิดว่า ไม่เห็นมีอะไรน่ากลัวสักหน่อย ฉันมีมโนภาพขึ้นมาเลย เป็นใจนั้นเป็นวงกลมที่เต็มอิ่ม สว่างไสว รู้สึกสดใส มั่นใจ ไม่หวาดกลัว

ฉันก็เลยได้เทคนิคนี้มาใช้เวลาที่รู้สึกประหวั่น พรั่นใจ กลัว คือมองในแง่บวก ทำใจให้สดใส เต็มอิ่ม แล้วขณะนั้น มันก็จะไม่ได้รู้สึกหิว กระหาย อยากได้อะไร หรือ หนีอะไร ไม่ได้รู้สึกพร่องในใจ ขนาดของวงกลมในใจก็เต็มอิ่ม ไม่ได้คำนึงถึงขนาดใจในมโนภาพว่าจะเล็กจะใหญ่ยังไง มันเหมือนมีความพอดีในตัวเอง ความเต็มอิ่มนี้น่าจะเข้ากันได้กับความรู้สึก gratitude คือรู้สึกเต็มอิ่ม เพียงพอ เห็นคุณค่าของสิ่งที่มีอยู่ เป็นอยู่ ใครสนใจ ก็ลองทำแบบนี้ด้วยกันนะคะ