ชีวิตที่มีความสุข คือชีวิตที่”พอ”

ฉันว่า ในชีวิตของคนเรามันมักจะมีเรื่องแบบนี้เข้ามาตลอดเวลาเลยค่ะ คือ หลงลืมเห็นคุณค่าของสิ่งที่มี และไปอยากได้สิงที่ยังไม่มีเสมอ ไม่ว่าจะเป็นแฟน ครอบครัว ทรัพย์สิน จริงๆตอนที่เรายังไม่ได้มันมา มันดูช่างมีคุณค่ามาก แต่พอเราได้มาแล้ว คุณค่ามันในใจเรากลับลดน้อยลงมากเลย หรือที่แย่กว่านั้น คือไปเห็นแต่สิ่งที่เป็นข้อด้อย ความอยากในเรื่องที่ดี แบบพอดี แบบพอเหมาะพอสม ก็เป็นสิ่งที่ทำให้เราพัฒนา แต่ความอยากได้ที่มากเกินพอดีนี่ จะทำให้เราทุกข์ ทำให้ชีวิตเราเหมือนหนูถีบจักรนะคะ วิ่งไปเรื่อยๆจนตาย ไม่ได้พักมาชื่นชมสิ่งที่มีอยู่เลย มาสำรวจข้อดีของสิ่งที่มีอยู่ และชื่นชมกับมันดูนะคะ แล้วความอยากที่เกินพอดีก็จะลดน้อยลงเองค่ะ ในขณะที่ความสุขก็มากขึ้นด้วย