เคยได้ยินคนอื่น หรือ กระทั่งตัวเราเอง พูดว่า ชั้นปล่อยวางเรื่องนั้นได้ เรื่องนี้ได้ ฉันว่าเป็นไปได้ยากค่ะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งตัวฉันเอง เพราะฉันเองเพิ่งจะด่าเพื่อนร่วมถนน(ด่าในใจนะคะ) ทั้งๆที่ฉันเองคิดว่าฉันใจเย็นไปเยอะแล้วค่ะ
ฉันว่ากรุงเทพช่วงตั้งแต่โควิดระบาด มีคนขับมอเตอร์ไซค์มากขึ้นน่าจะ 5-6 เท่าเลยค่ะ ทำให้การขับรถ ซึ่งถือเป็นการพักผ่อนที่วิเศษมากในใจฉัน กลายเป็นช่วงน่าโมโหไปซะงั้น เพราะเวลาขับรถ ก็จะมีมอเตอร์ไซค์ลัดเลาะ ซึ่งก็เป็นปกติของเขา แต่ที่ไม่ปกติและแย่มากคือพวกที่ฝ่าฝืนกฎจราจร หรือขี่แบบตรูจะขี่ตามใจตรู (เช่น ตอนเลี้ยว มอเตอร์ไซค์อยู่เส้นเลน ระหว่างเลน 2 และ 3 นับจากขวามือ ฉันผู้ซึ่งอยู่เลน 2 (ถนนนั้นเป็นถนนใหญ่ ให้เลี้ยวขวาได้สองเลน) พี่มอเตอร์ไซค์ก็เลี้ยวปาดแบบเกือบตั้งฉาก จากริมซ้ายของฉันไปขวาสุดทันทีขณะอยู่กลางวงเลี้ยง เพื่อไปขี่เลียบเกาะกลางของถนน ทั้งๆเมื่อเลี้ยวเข้าถนนใหม่เป็นทางตรงอีกยาว มันน่าเตะไหมคะ อันนี้ฉันก็หงุดหงิดๆ
แต่ที่เป็นการกวนตะกอนอย่างแรงก็คือ มีแยกหนึ่งฉันอยู่ซ้ายสุด จะเลี้ยวซ้าย แต่เป็นไฟแดง ฉันก็ต้องรอจังหวะให้รถทางอื่นที่ไฟเขียวแล้วจะเลี้ยวเข้าถนนเดียวกัน ได้เลี้ยวไปก่อน ซึ่งถนนมันแคบ ฉันจึงต้องดูจังหวะให้ดีก่อนจึงจะเลี้ยว จะได้ไม่ไปเบียดเขา แต่ฉันได้ยินเสียงโหวกเหวกลั่นถนนตะโกนออกมา แล้วอีกแป๊บก็มีมอเตอร์ไซค์เลี้ยวจากด้านขวาของรถฉันปาดหน้าแบบจงใจ พร้อมกับหันมาด่าฉันประมาณว่าเลนเลี้ยวซ้ายผ่านตลอด (กรูก็อยากเลี้ยวโว้ยยย แต่จังหวะมันไม่ได้) ฉันนี่โมโหพุ่งปรี๊ด เกือนตะโกนด่าบ้าง แต่ก็นึกได้ว่า ด่าไปฉันก็ได้ยินคนเดียวนี่หว่า เลยไม่ด่าออกมา^^
หลังจากหายโมโหแล้ว จึงพยายามหาแง่งามของเหตุการณ์นี้ (ฉันฝึกอยู่) ก็คือ ถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้อีก ให้รู้ว่าตัวเองกำลังโมโห(ขาดสติ (สตังค์ด้วย)) และต้องขอบคุณเขา เพราะเขาคือผู้กวนตะกอนให้ฉันเห็นได้ชัด ว่าฉันยังมีอัตตาอยู่มาก ประมาณว่า มรึงด่ากรู มรึงด่ากรู ตัวกูของฉันนี่เข้มข้นมากค่ะ เลยเกิดการป้องกันตัวอย่างแรงกล้า คือการจะตะโกนด่ากลับ ให้รู้ว่ามรึงน่ะแหละไม่รู้เหตุการณ์จริงแล้วยังมาด่าฉัน (แต่ดีที่ยังไม่ตะโกนจริง แต่ในใจตะโกนดังมากกกก 55555)
ฉันเลยสรุปกับตัวเองได้ว่า แง่งาม หรือ แง่ที่เป็นประโยชน์ มีในทุกเหตุการณ์ ถ้าหาแง่งามยังไงก็หาไม่เจอ จะมีอยู่อีกอันหนึ่งที่มีแน่นอน คือ เราได้เรียนรู้อะไรจากเหตุการณ์นั้นบ้าง และจะพัฒนาตัวเองอย่างไร (เพลง Live and learn แว่วเข้ามาในหัวทันที 555)